TÜRKİYE’de 2012 yılı sonu itibarıyla 57 bin 59 megavatlık elektrik üretim kurulu gücü vardı. Bu gücün 35 bin 27′si termik santrallarda, 19 bin 609′u hidroelektrik santrallarda, 162.2′si jeotermal kaynaklarda ve 2 bin 260′ı da rüzgâr santrallarında kuruluydu. Ülkemizdeki kömür madenlerinde aşırı üretim zorlaması olması ve bu sebeple işçilerin hayatlarının, sağlıklarının hiçe sayılması boşuna değil. Biz elektriğimizin yüzde 70′e yakınını termik santrallardan elde ediyoruz. Bunların önemli bölümü kömürle çalışıyor. Bizim bütün kurulu gücümüz 2012 sonu itibarıyla 57 bin megavat, buna karşılık Almanya’nın sadece güneş enerjisi elde ettiği foto-voltaik panellerdeki kurulu gücü 2014 yaz aylarında 39 bin megavat idi. Aynı Almanya’nın rüzgâr enerjisi konusundaki kurulu gücü ise 29 bin megavat. Oysa rüzgârdan elektrik elde etme konusu görece yeni bir konu. Almanya bu işe bizden önce başlamış değil; teknoloji her iki ülke için de aynı zamanda ve aynı fiyata vardı. Güneş enerjisi de aynı şekilde; Almanya önde gözüküyor ama istese Türkiye de aynı dönemde aynı yatırımları yapabilirdi. Biz onun yerine ithal ettiğimiz doğalgazı yakıp suyu ısıtacak, o suyun buharıyla da elektrik üretecek ‘çevreci’ termik santrallar kurduk. O doğalgaz santrallarına özel sektör kendi sermayesiyle yatırım yapsın diye uzun süreli elektrik alım garantileri verdik. Aynı alım garantisini güneş ve rüzgâr için verseydik, bugün bizim kurulu gücümüz de Almanya seviyesinde olabilirdi; enerji ithalatından kaynaklanan cari açığımız da düşerdi; hatta belki Almanya ve Danimarka gibi elektrikte enerji ihracatçısı bile olabilirdik. Hâlâ daha da olabiliriz; fırsat kaçmış değil. Ama maalesef kafamız orada değil. Almanya ve İngiltere’de kırılan güneş enerjisi rekoru GEÇEN yazın başında, tam olar... Devami